Sorry, het is heel triest dat goedmenend Vlaanderen dierenleed plots en onmiddellijk, grondig en alleen bij het slachtproces wil aanpakken en helemaal niet bij massadierhouding in fabriekshallen en anabolikatoedracht of wat ook anders. Puur bij toeval is het enige onderwerp van dierenwelzijn dat belangrijk lijkt, het enige dat botst met de godsdienstvrijheid. Dat is alles niet ernstig te nemen. Dat de zogenaamde nieuwbakken dierenbeschermers eerst alle andere problemen van dierenwelzijn oplossen ervoor ze dan met een palmares van bewezen goede wil terugkomen op dit onderwerp. Dan zou ik het ernstig kunnen nemen. Maar zo is het alleen goedkoop racistisch moslim- en jodenbashing die zich voordoet als dierenbescherming.

Malte

06/24

“‘Paternalism’ is the name generally given to the sort of phenomenon we had noticed among the missionaries. I am not sure that the word is not, in most cases, too favourable ; affection and a sense of kinship, two important elements in a really paternal attitude, were both lacking, as far as I could see, in Belgian feeling towards the Congolese. The people we saw on these excursions were ‘the best Belgians’, among the few who had come to the Congo for another motive than that of enriching themselves. These missionary priests and nuns had dedicated themselves to the good of the Congolese and they led, without complaint, a hard and dangerous life for the sake of these Africans. They would do anything for them, short of actually liking them. …

If the attitude of the Belgian administration and the industrialists and missionaries had been genuinely paternal – as some of the British administrators in some other parts of Africa had been – there would have been much to be said for it. A good parent, after all, wants his children to grow up. He does not want them to stunt their intellectual growth ; he encourages them to take on responsibilities progressively ; he steps aside, and stays aside, as soon as he reasonably can. There is little evidence that Belgians in the Congo generally were paternalist in this good sense. The priest who, in the presence of Congolese colleague, emphasized not only the gravity but also the ineradicable nature of Congolese defects, was ‘paternalist’ in the manner of a father who enjoys sneering at a son’s awkwardness, and keeps impressing on him that he is congenitally and incurably defective. I found this form to be, on the whole, the prevalent type of paternalism in Katanga.”

aus: Conor Cruise O’Brien: To Katanga and back. London: Four Square 1965 (1962): 172/173.

06/24

“C’est fou de penser qu’il faut lire tous les livres que l’on achète, car il est insensé de critiquer ceux qui achètent plus de livres qu’ils ne pourront jamais lire. Ce serait comme dire que vous devriez utiliser tous les couverts, verres, tournevis ou morceaux de perceuse que vous avez achetés avant d’en acheter de nouveaux. Il y a des choses dans la vie dont nous avons besoin pour toujours avoir beaucoup de fournitures, même si nous n’utiliserons qu’une petite partie. Si, par exemple, nous considérons les livres comme des médicaments, nous comprenons qu’il est bon d’en avoir beaucoup à la maison plutôt que quelques-uns : quand on veut se sentir mieux, alors on va dans le ‘placard à médicaments’ et on choisit un livre. Pas un hasard, mais le bon livre pour ce moment. C’est pourquoi il faut toujours avoir un choix nutritionnel ! Ceux qui n’achètent qu’un seul livre, ne lisent que celui-ci et s’en débarrassent Ils appliquent simplement la mentalité du consommateur aux livres, c’est-à-dire qu’ils les considèrent comme un produit de consommation, un bien. Ceux qui aiment les livres savent qu’un livre est tout sauf une marchandise.”

Umberto Eco zugeschrieben, bei Facebook, als unbelegbar klassifiziert bei cevraica.com.

06/24

“heimland ddr/heimchen ddr/heimsuchung ddr/heimlichland ddr/wir sitzen unter der decke und werden alt/wir sitzen noch in der schulbank und sterben leis/wir erzählen uns unsere abortschweinereien und werden nie ­erwachsen/unter der decke liegen die generationen und stöhnen ihr weltallerlei/als grützenpudding in den topf/wir rühren und rühren bis das einmaleins ein graumalgrau ist/ die grauschicht wächst enorm/das grauen ­bein­haltet das der kinder denen die hände ­abge­schlagen sind/ die haut ist belegt und ­beleckt der hund war nie angebunden/opa verlor früh seine kondition vom ständigen krieg­machen wackeln die knie/ein menschenleben hier unter der decke/wir haben alles verborgen ­gehalten/wir wissen was wir sind und haben uns nie voneinander entfernt/erst knieten wir viele jahre unter der decke in anbetung des geistes/über der decke konnten wir uns schubsen/ab und zu kullerte einer den abhang hinun­ter/inzwischen haben wir uns aneinander ­gekettet damit uns keiner mehr/verlustig wird”

aus: Gabriele Stötzer, zitiert durch Ines Geipel: Der Preis war hoch, Gabriele Stötzer (gesch. Kachold) hat es überlebt, Emma, 1.11.2009, im Internet.

Abb.: Gabriele Stötzer: U-Haft, Performance, 1990, Foto Bernd Hiepe, im Internet.

05/24

“De helft van de adolescenten [heeft] psychische klachten … (slapeloosheid, nervositeit, humeurigheid, futloosheid, het gevoel ongezond te zijn, depressie). … [In de VS gaat] de geestelijke gezondheid … sinds 2010 snel achteruit. … Bij oude, conservatieve mannen wordt nagenoeg geen achteruitgang opgetekend; bij progressieve, adolescente meisjes is ze onrustwekkend groot.

Waarom[?] … De tijd die jongeren op sociale media zitten, blijkt minder impact te hebben dan doorgaans wordt verondersteld. … Het individualisme van conservatieven … wordt getemperd door een sterke verbondenheid met natie, geloof, gezin en/of familie, en door de aanvaarding van de beperkingen die uit de verbondenheid voortvloeien. Het individualisme van progressieven is daarentegen meer zelfbetrokken, gericht op zelfontplooiing en zelfexpressie. Het leidt tot kwetsbaarheid omdat het afhankelijk maakt van de immer onzekere aanvaarding en goedkeuring door anderen.

Over het laatste decennium deden zich daarenboven een aantal ontwikkelingen voor die het progressieve zelf raken. Er was het aanjagen van angst rond het klimaat … [En] het woke–denken … ziet de wereld als een strijd tussen onderdrukkers en slachtoffers. Wie dat met empathie doet, maakt zich het lijden of vermeende lijden van de slachtoffers eigen. Meisjes zijn daar meer toe geneigd dan jongens. …

Hedendaagse progressieve jongeren komen overwegend uit gezinnen die genieten van zogeheten ‘wit privilege‘, ‘klassenprivilege’ en god-weet-welke-privileges. In hun ogen zijn hun ouders en zijzelf de ‘verdrukker’ van de slachtoffers. … De wijze waarop … progressieve meisjes vandaag naar de wereld kijken, bevordert mede-lijden, schuldgevoel, angst en zelf-afkeer. ….”

aus: Mark Elchardus: Onze jongeren lijden te veel maar weren zich. De Morgen, 6.4.24.

Abb.: Ruth_Lol, Instagramm, im Internet.

05/24

“De algemeen aanvaarde regel is: roze voor de jongen en blauw voor het meisje. De reden is dat roze een meer besliste en sterkere kleur is, meer passend dus voor jongens, terwijl blauw, delicater en sierlijker, mooier staat bij meisjes.”

aus: Ladies’ Home Journal (USA) 1918, zitiert durch: Rachida Aziz: Niemand zal hier slapen vannacht. Antwerpen: EPO 2017, S.219.

05/24

“Het absurde aan een concept als diversiteit … [is, dat het ervan uit gaat] dat uw samenleving volstrekt homogeen was voor mijn vader in ‘uw’ fabrieken ging werken. Alsof grootgrondbezitters en landarbeiders iets gemeen hadden, alsof Charles Woeste – behalve worsten vlak voor de verkiezingen – ook maar iets deelde met de kinderen die zich in de helse textielfabrieken van Aalst afbeulden. Alsof er iets bestaat als een Volk waar zowel de koning als de dakloze deel van uitmaken. Alsof ik iets gemeen heb met Nahima Lanjiri of Zuhal Demir die voor de deportatiewet stemden, of met de Saoedische imam die op tv uitlegt hoe mannen vrouwen onder de knoet moeten houden.”

aus: Rachida Aziz: Niemand zal hier slapen vannacht. Antwerpen: EPO 2017, S.171/172.

05/24

“… Ook de IS-strijders hebben dat oriëntaalse beeld helemaal geïnternaliseerd. Ze gedragen zich alsof ze in Lawrence of Arabia meespelen. Ze zwaaien met een zwaard en paraderen met paarden … Ze onthoofden tegenstanders en plaatsen de hoofden op palen zoals ze gezien hebben in Apocalypse Now en Game of Thrones. Ze beleven een Hollywoodislam die helemaal werd teruggebracht tot een strijd tussen goed en kwaad … IS vecht in Irak en Syrië een clash van beschavingen uit zoals alle islamofoben ter wereld hem gedroomd hebben. Het is de meest volmaakte selffulfilling prophecy uit de geschiedenis.

De beelden die ons bereiken uit de bolwerken van IS roepen herinneringen op aan Rambo III … Aan de manier waarop de strijders van IS gun machinegeweren vasthouden, kan je zien dat ze veel naar dergelijke films gekeken hebben. Ze hebben hun lange, golvende haren gemeen met Sylvester Stallone. Hun gespierde lichamen tonen ze trots doorheen hun hippe, nauw aansluitende T-shirts. Met hun Ray-Banzonnebrillen, lange baarden en aparte hoofddeksels zouden ze in Europa überhipsters zijn. Het contrast met de ideologisch verwante talibanstrijders in Afghanistan kan niet groeter zijn. … De IS-strijders zijn onze monsters gecreëerd in de getto’s van Europese en Noord-Amerikaanse steden. … ”

aus: Rachida Aziz: Niemand zal hier slapen vannacht. Antwerpen: EPO 2017, S.259-161.

Abb.: Afghanischer Kriegsteppich, Zakkini Belustchen Pakistan, 1992-2012, Die Neue Sammlung München.

05/24

“Witheid is ooit uitgevonden. He is een constructie, een idee en het heeft eeuwen van geweld en van wetenschappelijke, intellectuele en artistieke inspanningen gekost om het te creëren. Van de zeventiende tot de twintigste eeuw hebben tal van grootste geesten van Europa er al hun talenten en vaardigheden aan gewijd. Hun gemeenschappelijke inspanning baarde een monster dat over de hele wereld waart. Een monster dat zo alomtegenwoordig is dat het voor alle witte mensen bijna onzichtbaar geworden is.

In 1937 gingen werknemers van het British Museum de beroemde Elgin Marbles, de naar Engeland geroofde sculpturen van het Parthenon op de Acropolis in Athene, te lijf met koperen beitels en stalen borstels. Ze hadden de opdracht gekregen om de goudbruine kleur weg te schrobben. Ze deden dat met zoveel ijver dat de standbeelden voor eeuwig vervormd zijn. De morfologie van de gezichten en lichamen werd onherroepelijk aangetast. …

De oorsprong van de mythe dat Griekse standbeelden wit zijn, ligt bij de Duitse kunsthistoricus Johann Joachim Winckelmann. … ‘Hoe witter een lichaam is, hoe mooier het wordt’, schreef Winckelmann …

Wat Winckelmann in Rome aanschouwde, waren echter Romeinse kopieën van Griekse standbeelden. Kopieën gemaakt in het typische Italiaanse witglanzende marmer en niet in het honingkleurige marmer van Griekenland, Wat Winckelmann al helemaal niet wist, was dat de originele Griekse standbeelden vaak beschilderd waren in de meest exuberante kleuren. …

De wetenschappers die in het zog van de kolonisators meereisden, begonnen als bezetenen de wereld op te delen in huidskleur, in geciviliseerden en barbaren. Het leidde tot potsierlijke toestanden. … De Duitser Johann Friedrich Blumenbach, een van de grondleggers van de totaal absurde rassentheorie, moest zijn schema verschillende keren aanpassen. … Tot de witte soort behoorden alle Europeanen, behalve de Finnen. Maar ook de Turken, een deel van de Indiërs én de Noord-Afrikanen werden toen – in 1795 – door Blumenbach nog als wit beschouwd! Drie jaar later kwam Napoleon met zijn troepen aan in Egypte en moest de theorie weer bijgesteld worden. Napoleon kwam de ‘barbaren’  een lesje leren. …”

aus: Rachida Aziz: Niemand zal hier slapen vannacht. Antwerpen: EPO 2017, S.75-87.

05/24

“SNOB … stands for Social Naiveté of Behavior or Simple Necessities of Business, depending on which side you’re looking at. Those who espouse the SNOB theory hold dear the motto ‘Nothing so Blind as a Colonized Mind’. …

SNOB’s guiding principle is that human beings tend to imitate those they perceive as their social superiors. … With transnational capitalism, SNOB began to creep across frontiers … The goal of the practicing corporate (or development agency) SNOB is to enroll Third World bourgeoisies in the brotherhood …

Modern SNOB’s wouldn’t dream of using bombs and napalm when training programs, foundation grants, marketing experts, and mass media work so much more effectively. The fun of the game is to make the victim want your _______________. The blank may be filled in with ‘dangerous pharmaceuticals,’ ‘plastic shoes,’ ‘infant formula,’ ‘soft drinks,’ ad libitum, and easily extended to include ‘hospital based health care,’ ‘educational system,’ ‘agricultural techniques,’ etc.

This has proven almost too simple. The only element that adds spice and subtlety to the mind-colonizing game is this: The target population must be encouraged to abandon its own authentic culture in favor of a lower-middle class, Western, wholly commercialized ersatz. Third World elites must not, with very rare exceptions, be allowed to witness of to participate in the culture of Western upper classes, for the very reason that this upper class culture is often uncannily close to the one the conditioned victim must learn to despise as ‘backward’ and ‘inferior’ in his own country, for obvious commercial reasons. …

‘Savages’ breastfeed, as the quoted African doctor puts it. Western masses and nouveaux riches (and not so richs) Third Worlders bottlefeed with infant formula. Upper-class, educated Western women breastfeed.

‘Natives’ are thin because they work hard and often go hungry. Lower and middle class Westerners are often obese – as are rich Third World wives – living proof their husbands can afford to stuff them. Rich Westerners are slender – indeed they may spend as much money losing weight as putting it on. …

I believe SNOBism is here to stay. That is why I propose … that we encourage Third World imitation of Western modes, but that we make some effort in the direction of social equality … with volunteers from the best families … [devoted] to the display of authentic upper-class Western lifestyles. Trendy New York hostesses could lecture on how they serve unpolished rice and perfect vegetable terrines … Their husbands would explain that ‘nobody’ watches television or buys anything plastic when a natural substance is available …

Who knows? Western corporations could lose a few marginal markets, but Third World elites might begin to feel secure in their own traditions.”

aus: Susan George: Ill fares the land. Essays on food, hunger, and power. Washington D.C.: Institute for Policy Studies 1984, S.91-93, siehe auch erweiterte 1990 Internetversion.

04/24