“Uit onze researchresultaten blijkt dat de generatie die nu opgroeit zich in heel wat opzichten onderscheidt van de voorgaande generaties die nog geen apps kenden. De jongeren zijn nu minder empathisch, ze zijn banger, minder zelfstandig, ze hebben minder vertrouwen in de mensen uit hun directe omgeving. …

[Dit is] de eerste generatie … die zich niet meer in de eerste plaats aan de hand van politieke gebeurtenissen definieert, maar via technologische ontwikkelingen. Hun leden zeggen over zichzelf niet dat 11 september hun visie op de wereld heeft bepaald of de beurscrash of de moord op de Kennedy’s. Ze zeggen dat ze behoren tot de generatie Facebook, tot de generatie Instagram. …

Het is waarschijnlijk de eerste generatie die niet weet wat zich in de politieke arena afspeelt. … Wie zich … over de mondiale gebeurtenissen met behulp van de sociale netwerken of digitale voogden informeert, leert nauwelijks iets wat buiten de eigen ervaringen of interessesfeer ligt. … Dat … consolideert het beeld dat de leden van die generatie zich van het leven vormen. Ze zien dat als een soort super-app. Ze denken dat ze hun leven helemaal kunnen plannen, dat het berekenbaar is, ze verwachten definitieve, directe antwoorden op elke vraag, wat natuurlijk een absurde wens is. Wie zijn leven als volwassene begint met de verwachting dat je alles kunt plannen – de carrière, het privéleven – zal vroeg of laat een zware ontgoocheling oplopen. …

Ik ben er zeker van dat … twee tegenstrijdige processen – de dwang om voortijdig een sluitend beeld van jezelf te produceren en het onvermogen om dat beeld rond een draagkrachtige kern te ontwikkelen – ertoe leiden dat het moeilijker is een stabiel ‘ik‘ te vormen …”

aus: Howard Gardner / Katie Davis: Als ik de baas van de apps zou zijn, zou ik dagen zonder apps invoeren. Interview met Uwe Buse, Knack 17.2.16.

Abb.: Pawel Kuczynski: Islands, im Internet.

05/16

“Que nous apprend le djihad, sous la forme infâme qu’on lui connaît aujourd’hui? Qu’il existe un nihilisme musulman comme il existait un nihilisme chrétien … Par ‘nihilisme’ il ne faut pas entendre la disparition des valeurs ou la mort de la croyance, mais au contraire l’érection de valeurs absolues, divertissantes, destinées à combler le désarroi d’une conscience avisée que le néant l’attend. Le nihilisme n’est pas de ne croire en rien, mais de recouvrir sa propre incrédulité par des certitudes dont la violence renseigne sur l’impiété qui les anime. …

‘Le besoin d’une foi puissante, écrit [Nietzsche] …, n’est pas la preuve d’une foi puissante, c’est le contraire.’ Dire à l’intégriste qu’il a tort de croire comme il croit, est inutile parce qu’il le sait déjà, sinon il ne ‘croirait’ pas de cette façon. Le problème du fanatique, c’est son impiété, soit le sentiment que Dieu est suffisamment misérable pour avoir besoin de son aide. …”

aus: Raphaël Enthoven: “Le choc des valeurs? Un dialogue de sourds”. Interview durch Béatrice Delvaux.Le Soir 9/10.1.2016

Abb: Mounir Fatmi: God is dead, 2007, im Internet.

05/16

“De kenniseconomie gaat gepaard met een verkleutering voor de massa.”

aus: Eric Corijn: En nu Vooruit! In: Eric Corijn / Peter Saey (red.): Wereldvreemd in Vlaanderen. Berchem: EPO 2014, S.260.

05/16

“De grote steden, Brussel voorop, ‘vergroenen’ in de zin dat het aandeel van kinderen en jongeren in de stadsbevolking toeneemt en groter is dan waar ook elders in het land. Voor sommige politici die de stad miskennen … lijkt die jeugd niet te bestaan en moet de stad weer aantrekkelijk worden voor middenklassengezinnen met kinderen. Of die kinderen massaal gaan komen en vooral of ze in de stad gaan blijven, eerder dan zoals hun ouders naar de suburbane gordels te trekken is uiterst twijfelachtig. De toekomst van de steden ligt dus bij de jeugd die er nu woont …”

aus: Bruno Meeus u.a.: Densiteit: naar een emancipatorische verstedelijking. In: Eric Corijn / Peter Saey (red.): Wereldvreemd in Vlaanderen. Berchem: EPO 2014, S.187.

Abb.: Kunstprijekte mit Kindern, im Internet.

05/16

“In het bekende Brundtlandrapport ‘Our Common Future’ werde duurzame ontwikkeling gedefinieerd als ‘de ontwikkeling die voorziet in de behoeften van de huidige generatie zonder de mogelijkheid van toekomstige generaties in gevaar te brengen om hun behoeften te voorzien’. … Duurzame ontwikkeling bleek echter snel een dubbelzinnige term: waar aanvankelijk de ‘duurzamheid’ centraal stond, kwam gaandeweg de nadruk meer op de ‘ontwikkeling’ of ‘groei’ te liggen. … Duurzame ontwikkeling leek steeds mer te gaan om een ontwikkeling of groei die ‘duurzaam’ is in de betekenis van een ‘volgehouden’ ontwikkeling of groei …

De oorspronkelijke gedachte wordt met andere woorden op zijn kop gezet: de klimaatcrisis leidt niet meer tot een bezinning over de absurditeit van pakweg oneindige groei op een eindige planeet, ze lijkt nu plots zelfs een kans te bieden om de groei et verder aan te zwengelen. …”

aus: Anneleen Kenis / Mathias Lievens: Duurzamheid: naar een rechtvaardige transitie. In: Eric Corijn / Petwer Saey (red.): Wereldvreemd in Vlaanderen. Berchem: EPO 2014, S.150.

05/16

“Anders dan het neoconservatisme in de Verenigde Staten … neemt de conservatieve revolte in Nederland – en volgens ons ook in Vlaanderen – een beperkt aantal progressieve waarden over. Het gaat vooral om zaken als vrouwen– en homorechten, individualisme en secularisme. … Deze waarden worden nu gepresenteerd als verworvenheden van onze superieure westerse cultuur, als wezenskenmerken van de Nederlandse respectievelijk Vlaamse volksaard. Kenmerkend is dat de bovengenoemde waarden worden losgekoppeld van de emancipatiebewegingen die ze hebben veroverd en worden voorgesteld als het product van een afgerond proces…”

aus: Jan Blommaert u.a.: Vlaanderen als progressief project: mogelijkheid of fictie? In: Eric Corijn / Peter Saey: Wereldvreemd in Vlaanderen. Berchem: EPO 2014, S.130.

Abb.: Wimo Ambala Bayang: Rocks That Are Far From Innocent, 2012, indoartnow, im Internet.

05/16

“Om zo’n basisinkomen voldoende hoog te maken zodat het volstaat voor een leven in waardigheid, moet de sociale zekerheid echter grotendeels worden ontmanteld en verliezen de vakbonden hun macht om over loon- en arbeidsvoorwaarden te onderhandelen…”

aus: Francine Mestrum: Op weg naar een sociaal Europa? In: Eric Corijn / PeterSaey (red.): Wereldvreemd in Vlaanderen. Berchem: EPO 2014, S.121

05/16

“Wat zijn door multinationals en beleggingsfondsen gedirigeerde vrijhandel en vrij kapitaalverkeer anders dan ‘het protectionisme van de rijken‘?”

aus: Peter Saey: De breuklijnen van de politiek. In: Eric Corijn / Peter Saey: Wereldvreemd in Vlaanderen. Berchem: EPO 2014, S.71

05/16

“Heeft er ooit iemand beter dan Maggie aangetoond dat de samenleving degelijk maakbaar is? … Thatcher heeft zaken binnen bereik gebracht die … voordien enkel tot de denkwereld behoorden van … [een] selecte clubje van neoliberale denkers. Maakbaarheid van de samenleving wil niet meer, maar ook niet minder, zeggen dan het veranderen van de machtsverhoudingen binnen de maatschappij.”

aus: Peter Saey: De breuklijnen van de politiek. In:Eric Corijn / Peter Saey (red.): Wereldvreemd in Vlaanderen. berchem: EPO 2014, S.49

05/16